Geen varkensstallen maar vogelnestboerderijen

Zoals we gisteren al schreven, overal is veel bedrijvigheid. Er worden bruggen gerepareerd, er wordt aan wegen gewerkt, nieuwe huizen gebouwd. Maar vogelnestjesbusiness is booming business in deze streek. Zoals de varkensstallen in Brabant enorm in aantal toenamen, gebeurt dat hier met de vogelnestboerderijen. Gisteren en vandaag hebben we er heel wat gezien en en worden ook veel nieuwe panden gebouwd.

Het gebouw is een soort hoge bunker, waarin voorzieningen zijn aangebracht, zodat zwaluwen daar hun nestjes kunnen bouwen, hiervoor gebruiken ze geen takjes, maar hun eigen spuug. Met enorme geluidsapparatuur waarmee lokroepen worden uitgezonden, worden de zwaluwen naar het gebouw gelokt. Zodra de jonge vogels zijn uitgevlogen, worden de nestjes verwijderd, van veertjes ontdaan en schoon gemaakt.

En dan.... vooral naar  China geëxporteerd. De nestjes leveren zo’n € 800,00 per kilo op. De nestjes schijnen niet echt prettig te ruiken....maar zijn in China een delicatesse. En dan is het ook nog zo  dat de kwaliteit toeneemt naarmate de geur toeneemt, dus met andere woorden hoe harder ze stinken, hoe lekkerder.... Ze worden vooral in China de soep gebruikt, de vogelnestjessoep.

Vroeger werden de nestjes in de natuur gezocht in grotten, dit wordt nog wel gedaan... de prijs die je dan betaalt is €6800,00 per kilo. Wie meer wil weten.... 

https://www.vice.com/nl/article/ev8da4/vogelnestjes-soep-vietnam

Vandaag was een mooie etappe door de Mekongdelta. Veel vis- en garnalenkwekerijen, maar ook velden met citroengras dat werd geoogst. Af en toe kwam de geur van citroengras je tegemoet, heerlijke geur. Verder veel cocosnootpalmen, bananenbomen, rijstvelden afgewisseld met kleine dorpjes en stadjes.

De Vietnamezen zijn ontzettend vriendelijk, en we worden bijna overal toegeroepen wanneer we passeren, vooral de schooljeugd roept luid hello, hello. Brommertjes die even naast je blijven rijden, je dan aankijken, vriendelijk knikken en dan het zelfde bij de volgende die ze passeren.

Ook vandaag weer 2x met een ferry over een Mekong-arm. Één zelfs van 3km breed.

Vanmiddag wilden we gaan lunchen, maar de soep bleek op te zijn. We zaten net te dubben wat we zouden doen, toen de vrouw des huizes kwam en liet weten dat ze voor ons nog wel even soep wilde maken. Zo veel gastvrijheid. 

Schade vandaag: één lekke band! 

Aangekomen in een provinciestadje Ba Tri. Na enig gezoek een lokaal eettentje gevonden, waar we een prima maaltijd kregen geserveerd.