Geen asfalt en vreemde vruchten......

Weer WIFi!!! Gisterochtend vroeg gestart voor een tocht 82 km naar Pak Mong. Het zou een pittige dag worden, met aardig wat hoogtemeters. Er was wel een alternatief, maar dan was je twee dagen langer onderweg, en zat er weer een boottocht in. Dus we gingen voor de pittige optie. Nou, dat hebben we geweten. De weg werd omschreven als goed, met hier en daar slechte stukken....het was precies omgekeerd.... Slecht, en dan ook heel slecht....10% asfalt, 40%asfalt met diepe gaten en de rest geen asfalt. Eerste helft een klim tot 700 meter, daarna afdalen, daarna weer klimmen tot 1100 meter, weer afdalen en als toetje een klim naar 1300 meter. Vandaaraf zouden we naar beneden moeten kunnen zoeven, maar dat ging dus niet. Iedere keer vol in de remmen om de gaten te ontwijken. We kregen kramp in onze handen van het remmen! Wel weer een prachtig landschap met leuke dorpjes! Onderweg bij een tentje noedelsoep gegeten...we werden warm onthaald met een lokaal zelfgebrouwen borrel (het werden er twee....) Onderweg nog even gestopt vooor onze vitamientjes...we hadden op een marktje vruchten gekocht die we niet kennen...mochten wel eerst even proeven.....

Al met al pas om half zes in Pak Mong. Gauw een guesthouse gezocht en een restaurantje om wat te eten. Pak Mong was echt een gat.... Vanochtend vroegen we om breakfast....nou ze keken je aan van wat vraag je nou. We spraken Engelsen die om breakfast hadden gevraagd, en die kregen een soort nassi met een ei er boven op...