Het kan nog gekker! Opgesloten in het guesthouse

slapen we één keer in een guesthouse: gaat het echt helemaal mis....De 'manager' had gisteravond laat de buitendeur afgeloten ivm veiligheid. Hij wilde de deur pas weer om 9 uur openmaken! (Zondag). Terwijl wij eigenlijk wel eerder wegwilden, maar O.K. Dus vanochtend om 8.50 uur stonden we gepikt en gedreven in het halletje voor de dichte buitendeur.( onze fietsen stonden ook binnen). Om 9 uur niemand! We konden er niet uit. You can check out any time, but you can never leave....

Tegenover het guesthouse is een winkeltje en dat was inmiddels wel open. Gelukkig konden we op het raam kloppen en gebaren dat we er uit wilden. Maar ja, de dame van het winkeltje had geen sleutel......maar ze wist nog een sluiproute achterom via het café en een garage. Dus op die manier zijn we laverend, met de hulp van de dame en 2 klanten er uit geholpen.

De mevrouw was,  na het 'drama' van gisteren, helemaal overstuur. We kregen allebei een ijsje, 2 koeken voor onderweg en Nel nog een klapzoen! Eindelijk op pad......maar we willen om 9.30 uur helemaal geen ijsje. Dus zodra we een kind zagen hebben we er één weggegeven. Een eind verder stond een oude dame en die lustte ook wel een ijsje. Dat was nog een leuk gesprekje met handen en voeten( over eetbare paddestoelen).

Vandaag hebben we een omrij- route genomen over Limbazi. Hiermee vermeden we dat we op de tamelijk drukke A1 moesten rijden. De weg was inderdaad heerlijk rustig. Mooi glooiend landschap. Totdat het asfalt ophield! Op de hele route van ca. 80 km hebben we ca 15 onverhard gereden. En dat is helaas geen lekker bospaadje, maar losse stenen en zand. Wat een ramp.....zwaar fietsen, hotsebotsen en het achterwiel dat steeds wegslipt. Maar ja, uiteindelijk kom je er!

We zijn nu in Salacgriva, weer aan de kust, ongeveer 15 km van Estland. Daar gaan we morgen heen. We hebben uiteindelijk een 'boerencamping' gevonden, met zeer eenvoudig sanitair.....