Een echte fietsdag...

Een lange fietsdag naar Uttaradit. Totaal ca98 km. Een mooie route. Wisselend, glooiend landschap. Ondanks de warmte ( 's middags wordt het toch wel 35 graden) hebben we flink doorgetrapt. Aan het eind bleek dat we gemiddeld 19,5 km per uur hadden gereden....
Op een binnendoorweggetje kwamen we langs een weverij, waar enkele dames achter weefgetouwen zaten. Hier gebeurt bijna alles in de openlucht( wel een afdakje, natuurlijk). Dus dat konden we makkelijk even bekijken.
Ook werd duidelijk dat we door een streek rijden waar kennelijk veel suikerriet wordt verbouwd. Het was opvallend dat er steeds grote vrachtwagens ( over)vol beladen met rietstengels voorbijreden. Tot we langs een 'sugar company' reden, waar deze vrachtwagens het terrein opdraaiden. Toen was het wel duidelijk.
Rond 3 uur reden we Uttaradit binnen, we moesten alleen nog een hotelletje vinden.

Tegen de avond teruggefietst naar Uttaradit om....juist, wat te eten ( in het hotel was geen restaurant...). We belandden  in een paar straatjes waar veel eetstalletjes en kleine restaurantjes waren. Maar weer die taalbarriere! En er was niet veel meer dan een noodlesoep te krijgen. We dachten een soepje met paddestoelen te bestellen,  maar toen we het voor onze neus hadden staan bleken het geen paddestoelen maar orgaanvlees te zijn, en iets wat op een soort bloedworst leek....  Iets minder smakelijk dan we dachten....., deze streek is, volgens ons, culinair niet zo ontwikkeld...
Op de terugweg ( inmiddels donker) kreeg Nel een lekke (achter) band. Bleek een punt van een ' satéprikker' in te zitten. Gelukkig maar een paar honderd meter van het hotel.
Morgenochtend maar even de band plakken.