Te gast in Laos en fietsles...

Gisterochtend zijn we vrij vroeg vertrokken, om half acht zaten we al op de fiets om weer een etappe van 100 km af te leggen. Het zou deze dag behoorlijk heet worden! We moesten even doorbijten, want de route ging over een toch wel redelijke drukke doorgaande weg. Het asfalt was  goed, maar je moest alert blijven op kuilen.

We fietsten nog maar net toen langs de kant van de weg wat vrouwen geknield zaten met zilverkleurige schalen met daarin eten. Dit was voor de monniken die aan kwamen lopen. Dit ochtendritueel, waarbij de monniken langs de straat lopen en eten aangeboden krijgen, heet Tak Bat. Monniken mogen zelf niet in de grond werken, waardoor ze niet in de gelegenheid zijn zelf voedsel te verbouwen. Tijdens de Tak Bat geeft men dus offers aan de monniken. 

De omgeving was niet echt indrukwekkend, de rijstvelden liggen er dor bij, wachtend op nieuwe bevloeiing en beplanting, en her en der grazen er nu wat koeien.

Wat wel weer leuk was dat we weer veel dorpjes passeerden en je zo blij wordt van al die begroetingen. Zo bijzonder dat we hier kunnen en mogen zijn. Vandaag hoorde je vooral eerst Falang, Falang, geroepen door de kinderen, gevolgd door Sawadee of Hello. Falang betekent eigenlijk Fransman, maar is dus ook een algemeen woord voor buitenlanders. Ook als je stopt bij een winkeltje om een ijskoffie te drinken is er volop belangstelling. 

Vanochtend kreeg ik, tijdens onze stop, met behulp van het woordenboekje, een lesje Laos van een dame. Alle woorden voor de familieleden kwamen langs, zoon, dochter etc. Zie ook de foto. De kinderen die je ook op de foto ziet waren haar kleinkinderen. Uiteraard ook de vraag of wij kinderen hebben... dus natuurlijk even wat foto laten zien! 

Gisteravond toen we gingen eten stond een meisje naar onze fietsen te kijken. Dus John vroeg of ze het even wilde proberen. En ja hoor daar ging ze... fietsles geven in Laos, zie ook de foto’s. 

Verder onderweg: productie van houtskool, cassave dat is geoogst, in plakken gesneden, en nu ligt te drogen om daarna verder verwerkt te worden. Stalletjes met plastic zakjes met daarin.... hele grote slakken, kikkertjes, vissen, een soort paling... Je begrijpt echt niet hoe dat kan, de hele dag hangt het daar en dat bij deze temperaturen, zeker 30 graden of hoger.

Vanmiddag weer even over de plaatselijke markt gekuierd en fruit gekocht. Maar tot onze verbijstering lagen hier ook dieren uit het wild, een soort wilde kat en prachtige vogels... Doet John zoveel moeite om mooie vogels te spotten. Liggen ze hier dood op de markt, te koop, om op te eten.... We zijn maar snel doorgelopen. 

Vandaag zijn we dus aangekomen in Salavan, en morgen gaan we richting Bolaven Plateau. Het Bolaven Plateau is bekend om zijn schitterende watervallen, vruchtbare grond, regenwouden en koffieplantages. De koffieplantages zijn rond 1920 door de Fransen geïntroduceerd.

Salavan, waar we nu verblijven is opnieuw opgebouwd na de volledige verwoesting tijdens de Indochina oorlog in 1969-1970!!