Op weg naar Chau Doc

Gisteren weer een leuke etappe, grotendeels over smalle weggetjes en door kleine dorpjes. Het gebied tegen de grens met Cambodja ligt iets hoger. Gemiddeld wel 20 meter 🤪. Dus het gebied is wat droger dan vlak bij de rivieren en zee. Hier zie je ook wat koeien.

We hadden helaas ook te maken met wegwerkzaamheden, over een behoorlijk lang stuk.  Dat was af en toe stoffig en behoorlijk manoeuvreren! 

Bij een koffiepauze kwam de vrouw een mandje met pinda’s brengen die ze net geroosterd had. Het waren nog ‘verse’ pinda’s, de smaak lijkt dan een beetje op doperwtjes. Weer een nieuwe smaakervaring! We kregen ook nog een zakje mee. Weer zo lief!

Er was ook een jongen bij de koffietent, die de stoeltjes voor ons klaarzette. Hij wilde ook selfies maken met John en Dick, en vooral Dick had zijn aandacht... hij heeft er minstens 5 gemaakt. De vrouwen vond hij niet interessant genoeg voor een selfie😂.

Vandaag zijn we een dagje in Chau Doc gebleven. Een flink en rumoerig stadje. 

Vandaag hebben we rondwandeling van ca 5 km gemaakt, met onderweg koffiestops natuurlijk!

Eerst zijn we naar de overdekte markt gelopen. De grootste in de Mekong delta. Waanzinnig om te zien wat een verscheidenheid aan etenswaren wordt aangeboden. In deze regio vooral visproducten. 

Over een wandelboulevard langs de rivier (Chassac) naar de ferry waar we de rivier zijn overgestoken. Daar heb je zicht op een floating village. Wegens ruimte (en geld?) gebrek hebben mensen drijvende huizen gebouwd. Er wordt ook veel gevist.

Zo bijzonder om te zien, hoe de mensen via een paar smalle plankjes bij hun huisjes komen. Ook over de constructies blijf je je verbazen. We zagen een huisje met als basis een bootje, daarop was een houten vlonder gebouwd, dat verder werd ondersteund door olievaten. 

De foto’s spreken voor zich.