In de Thaise modder vastgelopen....
7 januari 2018 - Nong Khai, Thailand
Vandaag(zondag)de eerste echte etappe van Udon Thani naar Nong Khai aan de Mekong(74km). Redelijk vroeg opgestaan, ontbeten en om 8.30 op de fiets. Eerst de stad uit laveren, maar dat gaf geen problemen. Na ca. 10 km fietsten we op het platteland. En het was bewolkt! Warm, geen wind.....maar geen brandende zon!
En dan ‘out of the blue’: een flinke regenbui! Dus maar even schuilen onder een bamboebosje.Kort daarna kregen we ons eerste stuk (ca 3km)onverharde gravelweg. 4 jaar geleden gingen we fluitend over dit soort wegen. Maar nu.....na 100 meter stonden we volledig vast! De regen had van de bovenlaag een soort klei gemaakt die zich ophoopte tussen de wielen, spatborden, remmen. De boel blokkeerde volledig, er zat geen beweging meer in.De fietsen weer teruggesleept naar het betonpad en om daar de fietsen weer berijdbaar te maken. Een Thaise meneer schoot ons te hulp. Hij regelde ook nog een tuinslang bij het aan de weg gelegen huis om de boel, zo goed en zo kwaad, schoon te spuiten.
Goede raad was duur! Het was duidelijk dat we onmogelijk verder konden over de gravelweg. Dan maar terug naar het laatste dorp om eventueel een omweg te zoeken/vragen. Nel zag een pickup truck voor een huis staan en stapte er op af om (met handen en voeten) te vragen of de heer des huizes ons over de gravelweg kon brengen. No problemo! De fietsen achterin en 10 minuten later stonden we weer op de route!
Natuurlijk hebben we de Thaise vriendelijkheid van beide mannen beloond, wat echter onder protest werd geaccepteerd.
Het werd tijd voor onze eerste noedelsoep. Er zijn niet heel veel ‘wegrestaurantjes’ in deze landelijke streek. Maar uiteindelijk toch gevonden. Een kom zo groot, dat je bijna er een voetwassing in kan doen. Heerlijk! Schade totaal 60 Baht( € 1,50)!
Er stond ons nog een kort stuk gravelroad te wachten. Daar werd nu aan gewerkt om het te gaan asfalteren, maar we waren een paar weken te vroeg....We zijn langs de zijkant van de weg gaan lopen, maar aan het eind zat de boel weer volledig vast. Nel kreeg weer hulp van een arbeider die haar fiets het laatste stuk min of meer heeft gedragen. Uiteindelijk het achterwiel er uit gehaald om de boel weer een beetje schoon te krijgen.....na één dag zien onze fietsen en wijzelf er uit alsof we al 5 weken onderweg zijn!
Maar daarna reden we vlot door en bereikten we de Mekong. Nu nog 10 km over een fraai landweggetje naar Nong Khai. Maar helaas.....eerst nog een hoosbui.....weer schuilen.Om 17.00 uur arriveerden we dan toch bij Mut Mee guesthouse, prachtig gelegen aan de Mekong. Een relaxte plek.
4 jaar gelden zijn we ook in Nong Khai geweest. Hier ligt namelijk de brug tussen Laos en Thailand. We zijn toen uit Laos gekomen en vanuit Nong Khai naar het westen gefietst.Nu gaan we verder naar het zuidoosten.
En dan ‘out of the blue’: een flinke regenbui! Dus maar even schuilen onder een bamboebosje.Kort daarna kregen we ons eerste stuk (ca 3km)onverharde gravelweg. 4 jaar geleden gingen we fluitend over dit soort wegen. Maar nu.....na 100 meter stonden we volledig vast! De regen had van de bovenlaag een soort klei gemaakt die zich ophoopte tussen de wielen, spatborden, remmen. De boel blokkeerde volledig, er zat geen beweging meer in.De fietsen weer teruggesleept naar het betonpad en om daar de fietsen weer berijdbaar te maken. Een Thaise meneer schoot ons te hulp. Hij regelde ook nog een tuinslang bij het aan de weg gelegen huis om de boel, zo goed en zo kwaad, schoon te spuiten.
Goede raad was duur! Het was duidelijk dat we onmogelijk verder konden over de gravelweg. Dan maar terug naar het laatste dorp om eventueel een omweg te zoeken/vragen. Nel zag een pickup truck voor een huis staan en stapte er op af om (met handen en voeten) te vragen of de heer des huizes ons over de gravelweg kon brengen. No problemo! De fietsen achterin en 10 minuten later stonden we weer op de route!
Natuurlijk hebben we de Thaise vriendelijkheid van beide mannen beloond, wat echter onder protest werd geaccepteerd.
Het werd tijd voor onze eerste noedelsoep. Er zijn niet heel veel ‘wegrestaurantjes’ in deze landelijke streek. Maar uiteindelijk toch gevonden. Een kom zo groot, dat je bijna er een voetwassing in kan doen. Heerlijk! Schade totaal 60 Baht( € 1,50)!
Er stond ons nog een kort stuk gravelroad te wachten. Daar werd nu aan gewerkt om het te gaan asfalteren, maar we waren een paar weken te vroeg....We zijn langs de zijkant van de weg gaan lopen, maar aan het eind zat de boel weer volledig vast. Nel kreeg weer hulp van een arbeider die haar fiets het laatste stuk min of meer heeft gedragen. Uiteindelijk het achterwiel er uit gehaald om de boel weer een beetje schoon te krijgen.....na één dag zien onze fietsen en wijzelf er uit alsof we al 5 weken onderweg zijn!
Maar daarna reden we vlot door en bereikten we de Mekong. Nu nog 10 km over een fraai landweggetje naar Nong Khai. Maar helaas.....eerst nog een hoosbui.....weer schuilen.Om 17.00 uur arriveerden we dan toch bij Mut Mee guesthouse, prachtig gelegen aan de Mekong. Een relaxte plek.
4 jaar gelden zijn we ook in Nong Khai geweest. Hier ligt namelijk de brug tussen Laos en Thailand. We zijn toen uit Laos gekomen en vanuit Nong Khai naar het westen gefietst.Nu gaan we verder naar het zuidoosten.
Hier hele dag volop zon maar slechts 2,2 gr
Vannacht vorst!!!!
Mooie reis verder!!!!!