Onze naam in een atlas...

Het leuke van reizen is niet alleen iedere keer weer op een andere plaats aan komen, maar ook het ontmoeten van mensen. Gisteren op de kampeerplaats kwamen we weer een stel uit Duitsland tegen die we al even gesproken hadden bij de grensovergang naar Estland. En gisteravond raakten we aan de praat met een stel uit Ierland, die al op veel plekken in de wereld hebben gefietst, leuk om hun verhalen te horen. En vandaag, nadat we gepicknickt hadden, reed een boertje ons voorbij. Hij gebaarde dat we mee moesten. Dus dat doe je dan maar. Een gesprek voeren met handen en voeten is ook reuze leuk. Uiteraard vertel je dat je uit Holland komt. Oh Holland, Amsterdam!! Hij ging weg om een oude atlas te halen ( Duitsland bestond nog uit Oost en West) en daar moesten we bij Amsterdam onze naam in de atlas zetten. Toen riep hij Portugal...Lissabon, wat bleek, hij had schijnbaar eerder mensen over de vloer gehad en die hadden ook hun naam in de atlas gezet. Bij het vertrek kreeg ik nog een dikke pakkerd van hem... En net aangekomen op de camping in Haapsalu een jongen uit Finland gesproken, die is  aan zijn eerste fietstrektocht begonnen en vindt het allemaal nog erg spannend. Vandaag was een mooie tocht met een bakkie koffie in een oud landhuis. Deze huizen behoorden vroeger bijna allemaal aan de Duitse adel. Het stadje waar we nu zijn, Haapsalu, ligt aan de kust. Het was vroeger een kuuroord voor de tsaren en de rijke Russen. We zitten op een minicamping, midden in het centrum ( tip van de Ieren, hadden we zelf waarschijnlijk niet zo snel gevonden).