Het zit er op! Nog een terugblik
29 december 2019 - Ho Chi Minh City, Vietnam
Gisteren onze laatste etappe naar Ho Chi Minh City gereden, waar we bijna een maand geleden zijn begonnen. Totaal zo’n 1100 km door de Mekongdelta gereden.
We merken dat we vertrouwd zijn geraakt met het landschap, de mensen en alles wat de afgelopen weken op ons af is gekomen. Gisteren veel plantages met dragonfruit (ofwel pitiya)gepasseerd, ook hier kregen we weer dragonfruit aangeboden toen we stopten om een paar foto’s te maken. Het is wel bijzonder om te zien hoe deze planten groeien. Het is een cactus, die wordt vastgebonden aan betonnen paaltjes, vanuit de kroon hangen lange scheuten naar beneden. De bloemen waaruit de vruchten ontstaan zijn prachtig en hebben een witte kleur, de vrucht kleurt uiteindelijk diep roze aan de buitenkant en kan van binnen wit zijn of dieproze met zwaarte zaadjes. De vrucht heeft niet zo’n uitgesproken smaak, maar is heerlijk sappig(en gezond!)
De laatste 10 km van onze etappe naar het centrum van Ho Chi Minh City was pittig. Een ware survivaltocht door al het verkeer, dat bijna uitsluitend uit scooters bestaat, duizenden en duizenden. Er zijn verkeerslichten, maar bijna iedereen begint al te rijden voor het licht op groen springt, wanneer jij denkt nog net door groen te rijden met je fiets, ben je eigenlijk te laat en komen van alle kanten de scooters op je af. Maar we hebben het gered, we zijn heelhuids op onze bestemming aangekomen.
En wanneer we terug zijn, moeten we eerst maar een lange strandwandeling maken om het fijnstof uit onze longen te ‘spoelen’.
Vandaag hebben we het ‘War remnants museum’ bezocht. De geschiedenis van de Vietnamoorlog wordt indrukwekkend uitgelegd en de vele foto’s en beelden zijn enorm confronterend. Een paar cijfers die mij zijn bijgebleven... Er is in de oorlog, naast alle bombardementen, 80.000.000 liter Agent Orange ingezet, met als gevolg veel ernstige ziektes en kinderen die ernstig mismaakt geboren zijn. Er zijn 3 miljoen Vietnamezen gedood, waarvan 2 miljoen inwoners van het land. Wanneer je die beelden ziet, hoop je dat zoiets nooit meer gebeurd, maar dat, weten we inmiddels, is wishful thinking.
Eindconclusies van onze fietstocht in het kort:
De bevolking: ontzettend vriendelijke, vrolijke mensen waar je makkelijk contact mee maakt. Na de beelden in het museum vandaag maakt dat extra indruk.
Verkeer: In de stadjes waar we na een dag fietsen aankwamen, was het overal vreselijk druk, met duizenden scootertjes. Je vraagt je af hoe dit er in de toekomst uit gaat zien. Een dagelijkse explosie van fijnstof.
Bij gebrek aan ruimte op de weg, scheuren de scootertjes ook gewoon over de stoep, vooral rond de spits.
De scooter is het nationale vervoersmiddel, zowel voor personen als voor goederen. Hele gezinnen, soms wel tot 5 personen (ouders met 3 kinderen) verplaatsen zich met de scooter. Voor het transport van goederen worden constructies gebouwd, die op de scooter worden geplaatst, zoals een frame voor melkbussen, waarmee 3 melkbussen vervoerd kunnen worden.
Het gebruik van de helm, meestal heeft de bestuurder een helm op, maar de overige passagiers niet. Dus vader een helm, moeder en kinderen niet.... En juist de kinderen zijn zo kwetsbaar. Ze zitten of staan gewoon voor de berijder. En het gebruik van de claxon kent geen grenzen....
De fietstocht: Een mooie tocht, waarbij je een goed beeld krijgt van het dagelijks leven en waarbij je ontzettend veel indrukken op doet! Maar daar hebben we genoeg over geschreven.
Economie: Draait volop, iedereen is bezig.... veel visserij, veel handel in groenten en fruit, hout, rijst. Er wordt aan de wegen gewerkt, en wordt volop gebouwd.
Koffie: Vietnam is een land van koffiedrinkers. Overal zie je caféetjes waar je koffie kunt drinken. En dat is ook echt een sociaal gebeuren, niet alleen ouderen, maar ook jongeren zie je in een koffietent bij elkaar zitten.
Geluid: Hier geldt schijnbaar geen maximum aan decibels. Overal staat de televisie keihard aan. En bij trouwpartijen wordt er een installatie gehuurd, en dan wordt er oorverdovend hard muziek gedraaid, We hebben een paar keer gehad dat ze wenkten dat we aan moesten schuiven, maar vanwege het geluid hebben we vriendelijk gezwaaid en aangegeven dat we door gingen.
De taal: Bijna niet aan te leren! Wat een moeilijke taal! Er zijn 29 letters. De f, j, w en z ontbreken. Maar er zijn bv wel drie soorten a, een gewone a, maar ook â en ã. Wat het moeilijk maakt is dat bepaalde tekens boven de letters aangeven hoe de toon in een woord is, omhoog, omlaag...., lang of kort aanhoudend.
Dus wanneer je een woord opzoekt in een woordenboek en je legt bij het uitspreken de toon verkeert, gaat het helemaal fout.
Vogelnestjesboerderijen: zoals de varkensstallen een plaag zijn in Brabant, dreigen de vogelnestjesboerderijen dat in Vietnam te worden. In sommige streken stonden er ontzettend veel, met bovenop een enorme geluidsinstallatie om de zwaluwen te lokken, alleen ‘s nachts tussen 23.00 en 05.00 uur wordt het geluid uitgezet. En wanneer de wind jouw kant op waait, ruik je de sterke geur van vogelpoep.
Eten: we hebben geprobeerd zoveel mogelijk vegetarisch te eten.
Dat lukte uiteraard niet altijd..... maar de Vietnamese keuken is heel smaakvol!!
En er wordt van alles en nog wat gegeten, van de tenen van de kippen tot de huid van varkens, heel dun gesneden ( en wij dachten dat het een noodle was😂)
Fruit: waanzinnig. Zoals in heel Z.O. Azië een enorme productie van het lekkerste fruit dat je kan bedenken.
Iedereen die meegereisd heeft, ontzettend bedankt voor de leuke reacties! En voor degenen die belangstelling hebben, laat het weten en dan komen we nog wel een keer ons verhaal persoonlijk toelichten.
Morgen stappen we op het vliegtuig en hopen oudejaarsdag rond 13.00 uur weer op Nederlandse bodem te staan.
We hebben genoten van de prachtige fietstocht.
Een tocht waar heldenmoed voor nodig is om je in het verkeer (tussen de scooters) te begeven. En dan het afzien op slechte wegen en paden!
Maar ook de verhalen over de prachtige natuur en de lieve mensen.
Wat hebben jullie veel gezien en beleefd, geweldig!
Tot slot wensen we jullie goede reis en een fijne jaarwisseling.
Hartelijke groet
Atie en Joop
Goede thuisreis en hopelijk in goede gezondheid, tot volgend jaar!
Groetjes uit Zwijndrecht!
Hannie en Henk
Een fijne thuis reis en tot ziens in Wormerveer.
Groetjes van Loes en nico
Tot snel 😘
Een goeie vliegreis en kom weer goed thuis.
Een welkom thuis gewenst van Nico en Loes.
Alle belevenissen hebben jullie weer mooi verwoord in jullie blog.
Goede reis naar huis! ✈️
Is dat mogelijk
Hoor graag van u.
Dat is wel mogelijk.
Om verdere afspraken te maken is het het handigste om een Email te sturen naar ons Email adres waarin u ook uw telefoonnummer vermeld, zodat we telefonisch contact op kunnen nemen.
Vriendelijke groet,
John en Nel van Loon
[email protected]